Abram Apelkir zostaje zatrzymany i odprowadzon...

Abram Apelkir zostaje zatrzymany i odprowadzony do punktu zbornego dla Żydów, wysyłanych do obozów pracy. Pierwszego dnia odkrywa istnienie zamkniętego pomieszczenia, w którym zgromadzono cenne przedmioty, odebrane Żydom. Prowadzące tam drzwi mają wymontowaną klamkę. Abram zabiera klamkę z innych drzwi, okazuje się, że można wejść do magazynu. Korzystając z klamki Abram zamyka się w nim na czas porannego apelu, kiedy Żydzi rozsyłani są do pracy. W pokoju stoją fortepiany, są cenne obrazy, kryształy, srebra; jest też telefon. Abram dzwoni do znajomego Polaka, któremu wyjaśnia sytuację: pomieszczenie znajduje się na trzecim piętrze, okna wychodzą na ulicę; Abram da radę zejść po rynnie, ale ktoś musi na niego czekać na dole. Znajomy przychodzi o umówionej szóstej rano, daje jednak znaki Abramowi, który orientuje się, że na dole są niemieccy strażnicy. W międzyczasie Bella Apelkir dzwoni do pana Guzika, który przychodzi po Abrama, przedstawiając strażnikom fałszywe wezwanie, zgodnie z którym Abram ma się stawić w sądzie jako świadek. Guzik odprowadza Abrama do domu, gdzie wita go szczęśliwa żona i córki.