Pomoc lekarska dla dzieci żydowskich w szpital...

Pomoc lekarska dla dzieci żydowskich w szpitalu na ul. Kopernika. Jak wspomina jeden z pracujących tam lekarzy (dr Kanabus): "Dzieci żydowskich przewinęło się przez oddział, liczący 50-60 łóżek, w okresie od zamknięcia getta dwanaście do piętnastu; prawdopodobnie było ich więcej [...]. Dzieciom preparowano odpowiednio wyniki badań i karty chorobowe, aby mogły pozostać w szpitalu tak długo, jak tego wymagało ich bezpieczeństwo (konieczność zdobycia odpowiedniego lokum na mieście itp.). Personel szpitala doskonale orientował się w tych sprawach, ani razu jednak nie zdarzyły się nie tylko donosy ani nawet pogróżki.; czasem tylko ktoś wzdychał, czy nie można by już dzieciaka wypisać."

Autorka rozpoczęła pisanie 5 stycznia 1944 roku, a ostatni wpis pochodzi z 14 stycznia 1945 roku. Dziennik zapisany został w dziesięciu zwykłych, szkolnych zeszytach w kratkę. Powstawał nieregularnie. Bermanowa sięgała po pióro zapewne tylko wtedy, gdy znalazła wolną chwilę i kiedy starczało jej siły.
Kolejne zapisy, skrupulatnie datowane, prowadzone w języku polskim powstawały najpierw w okupowanej Warszawie ("w ukryciu"), potem w okup[owanej stolicy ("wolnej"), jeszcze później (znów "na aryjskich papierach") w kilku podstołecznych miejscowościach. Najstarsze opisane wydarzenie miało miejsce podczas Kampanii Wrześniowej 1939, ostatnie - trzy dni przed wyzwoleniem Warszawy (17 stycznia 1945).