Zaczyna świtać, pada śnieg. Jadą przez puste u...

Zaczyna świtać, pada śnieg. Jadą przez puste ulice Warszawy. W pewnym momencie ciężarówka się zatrzymuje. Mark wysadza Janinę z ciężarówki i stawia ją na chodniku. Janina patrzy na jego wychudzoną twarz, ma łzy w oczach. Mówi coś do niej, ale go nie słyszy. Janina tonie, czuje niesamowity ból. Ciężarówka odjeżdża, widzi jeszcze ojca, który wyciąga do niej ręce, w końcu znika z pola widzenia.

W wieku 9 lat Janina David prowadziła w Polsce spokojne życie ze swoją dobrze prosperującą rodziną żydowską. Rok później wszyscy zmagają się z głodem w warszawskim getcie.
W swoich wspomnieniach z dzieciństwa spędzonego podczas wojny, Janina David opisuje walkę rodziny z przeciwnościami losu. Kiedy staje się jasne, że nikt nie przeżyje, 13-letnia dziewczynka opuszcza getto, by zamieszkać z zaprzyjaźnioną rodziną - polską kobietą i urodzonym w Niemczech mężczynzą. Gdy pobyt tam staje się zbyt niebezpieczny Janina zostaje wysłana do klasztoru katolickiego, gdzie żyje w ciągłym strachu przed zostaniem wykrytym.