Relacja 301-1378; w Archiwum ŻIH

Autor, rocznik 1899, był przemysłowcem; przed wojną mieszkał w Krakowie. W 1942 roku wystarał się o papiery aryjskie dla siebie i rodziny. Żona wyjechała do Warszawy; Peczenik za 650 dolarów miał wyjechać do Warszawy, ale znalazł się w Wiedniu, gdzie przemytnicy ograbili go z reszty dobytku i pieniędzy. Pojechał do Żywca, gdzie się ukrywał przez kilka dni, a następnie wyjechał do Krakowa i Warszawy. Tam ukrywał się na Żoliborzu; utrzymywał się handlując. Podczas powstania warszawskiego Niemcy zmusili go do palenia zwłok na Woli; był też świadkiem rzezi w kościele św. Stanisława. Uciekł do Pruszkowa, a następnie urywał się pod Grójcem; zagrożony denuncjacją, wrócił do Warszawy. Relacja spisana przez Laurę Einhornową 21 stycznia 1946 roku.