Imię: Krystyna Nazwisko: Budnicka

Urodzona w Warszawie jako Hena Kuczer. Córka Józefa-Lejzora i Cyrli, była ósmym najmłodszym dzieckiem. Rodzina była bardzo patriarchalna i religijna, zachowująca wszystkie przepisy prawa mojżeszowego. W domu używano języka żydowskiego, choć wszystkie dzieci znały również język polski. Żródłem utrzymania rodziny był prowadzony przez ojca mały warsztat stolarski. Od 1942 roku ukrywa się z rodziną w bunkrze przy ulicy Zamenhofa. Opuszcza go po dziewięciu miesiącach i następnie ukrywa w piwnicy spalonego domu. W czasie powstania warszawskiego zostaje ewakuowana do obozu w Pruszkowie. Tam zostaje dołączona do grupy dzieci z Domu Dziecka i pod opieką zakonnic udaje jej się doczekać zakończenia wojny.

Opracowano na podstwie tekstu autorstwa Krystyny Budnickiej; s. 23-26 (w:) Dzieci Holocaustu Mówią...,t.1