Imię: Helena Nazwisko: Lapter

Ojciec, Szulem Lapter był budowlańcem, miał czworo dzieci z pierwszego małżeństwa, zmarł w 1930 r. Matka, Regina z domu Szulbert nie pracowała. Mieszkali we Lwowie. Helena ukończyła gimnazjum Królowej Jadwigi. Maturę zrobiła w 1936 r. Nie mogła znaleźć pracy. Była typem samotniczki i minimalistki. Kiedy do Lwowa wkroczyli Rosjanie, rozpoczęła studia, które dokończyła po wojnie. Kiedy Niemcy utworzyli getto, poszła z matką do getta. Nie miała stałego kąta w getcie, nocowała u różnych ludzi. Najcieplej wspomina siostrę matki, Sarę Koch i jej córkę Hanię. Hania, która była żoną bogatego Żyda, dała Helenie pieniądze, żeby mogła wyjść z getta. Brat przyrodni, Oskar załatwił jej blankiet metryki, wybrała sobie nazwisko Helena Kasik. Udało jej się wyjść bez przeszkód. Pojechała do Warszawy. Zaczęła pracę jako służąca. Pracowała w różnych miejscach m. in. na Żurawiej. Miała prawdziwą kenkartę. Później sprzedawała bułki na ulicach i w pociągach, mieszkała na Prostej. Handlarki ją zadenuncjowały, trafiła na komisariat, ale ją wypuścili, nawet oddali jej bułki. Po powstaniu warszawskim wyszła do Pruszkowa. Była niska i drobna, udało jej się przedostać do grupy dzieci, z którymi została zawieziona do Torunia. Po wojnie dokończyła studia matematyczne.

Autorka nie pamięta dobrze swojego przedwojennego życia. Życia i pracy w okupacyjnej Warszawie też nie pamięta dokładnie, ani nazwisk, niewiele adresów.