Abram Apelkir dzwoni do przedwojennych znajomy...

  • NIE

  • Abram Apelkir dzwoni do przedwojennych znajomych, u których przed przeprowadzką do getta zostawili w depozycie swoje meble. Abram pyta mężczyznę, czy mógłby ukryć u siebie jego żonę Bellę i Natalię. Znajomy twierdzi, że w ich mieszkaniu nie ma wystarczająco dużo miejsca, idzie jednak razem z Abramem do dozorcy, poleca Abrama jako znajomego i pyta, czy dozorca nie ma jakiegoś rozwiązania. Dozorca proponuje Belli miejsce u siebie, jego żona wyjechała na dwa miesiące poza Warszawę. Abram pomaga Belli przeprowadzić się na ulicę Sewerynów.

  • 1942-07-00
  • wysiedlenie
  • działania Polaków, likwidacja getta, mieszkaniowe, pomoc, życie prywatne/życie codzienne
  • atmosfera, dzieci, gospodarze, inna pomoc, pomoc jednorazowa, pomoc lokalowa, pomoc rzeczowa, z papierami aryjskimi, znajomi
  • Str. 103

  • Powiązani ludzie:

    • Nieznane [znajomy Abrama Apelkira]

      Przedwojenny znajomy Abrama Apelkira, u którego Apelkirowie przed przeprowadzką do getta zostawili w depozycie swoje...

    • Nieznane [dozorca]

      Lokator w jego kamienicy jest przedwojennym znajomym Abrama Apelkira. W lipcu 1942 roku przychodzi do dozorcy z Abra...

    • Apelkir Abram (nieodpłatna)

      Abram Apelkir, syn stolarza Natana, w czasie I wojny światowej wiele lat spędza z matką i rodzeństwem we Włocławku,...

    • Apelkir Bella

      Żona Abrama Apelkira. Jest fryzjerką. W połowie lat trzydziestych Abram zaczyna dobrze zarabiać, szyje dla warszawsk...

    Powiązane miejsca:

    • Ul. Sewerynów

      Abram Apelkir znajduje schronienie dla żony i córki u dozorcy, dzięki poleceniu ze strony dawnego sąsiada.