Abram Apelkir zostawia żonę z córeczką w śwież...

Abram Apelkir zostawia żonę z córeczką w świeżo wynajętym pokoju, wychodzi do pobliskiej kawiarni, żeby zadzwonić do Komorowskiego. On i jego żona, przedwojenni przyjaciele Apelkirów, ludzie niezwykle zamożni, wzięli w depozyt najcenniejsze dobra Apelkirów: złoto, kosztowności. Abram rozmawia z Komorowskim, który oziębłym tonem ostrzega, żeby nie próbował się więcej z nim kontaktować, w przeciwnym razie doniesie o tym policji. Abram jest w szoku, liczył na majątek, przechowywany przez Komorowskich; to resztki jego dobytku. Dzwoni jeszcze raz, rozmawia tym razem z żoną Komorowskiego, która traktuje go obcesowo, twierdzi, że w ich domu nie ma już żadnych cennych rzeczy należących do Apelkirów; odkłada słuchawkę. Abram dzwoni do Guzika, wyjaśnia mu pokrótce sytuację, umawiają się w Śródmieściu na spotkanie po południu. Po powrocie do mieszkania Abram opowiada żonie, co się wydarzyło.