Abram Apelkir umawia się ze znajomym, Szczepan...

Abram Apelkir umawia się ze znajomym, Szczepankowskim, że przekaże mu do sprzedania cenne towary z getta. Szczepankowski odbiera wór z towarami, który Apelkir przerzuca przez mur. Kiedy jednak kilka dni później pojawia się u Szczepankowskiego po pieniądze, ten twierdzi, że Niemcy zabrali mu torbę z towarami. Proponuje jednak Apelkirowi, żeby przekazał mu znowu towary. Tym razem Abram postanawia samodzielnie sprzedawać rzeczy; kupuje sobie elegancki garnitur, kapelusz, rękawiczki i skórzaną teczkę. Tak wyekwipowany wyrusza na spotkanie z Jankowskim, szoferem z Monopolu Spirytusowego. Jankowski kupuje od niego wszystko: futra, kryształy, obrazy. Zdradza przy okazji Abramowi, że Szczepankowski, któremu Niemcy mieli zabrać worek z towarami, sprzedał mu te towary. Niedługo potem Szczepankowski zwraca pieniądze za towary Abramowi. Zaprasza go do domu, gdzie jego żona tłumaczy Apelkirowi, że lepiej się zna na handlu od męża i to ona teraz będzie robiła interesy z Apelkirem; ten się zgadza.