Abram Apelkir, wstrząśnięty powstaniem w getci...

Abram Apelkir, wstrząśnięty powstaniem w getcie, stara się podejść jak najbliżej, obserwuje sytuację, stojąc w grupie Polaków. Kiedy wraca Fidler prosi go stanowczo, żeby więcej nie wychodził, wiąże się to ze zbyt dużym ryzykiem. Na początku maja Abram wymyka się z domu o szóstej rano, idzie w stronę getta. Słyszy odgłosy walki, widzi kobietę, skaczącą z trzeciego piętra płonącej kamienicy. Wraca do Fidlerów o dziesiątej rano. Fidler ostrzega go, że jeśli jeszcze raz wyjdzie, będą się musieli wyprowadzić. Abram nie rusza się już z domu.