Imię: Mala Nazwisko: Engel

Córka bogatego łódzkiego fabrykanta wyrobów wełnianych, który przed wojną zainwestował w kamienicę w Tel Avivie i wojna zastała go z żoną w Palestynie. Inteligentna, wykształcona, o zgrabnej figurze. Miała starszego brata Mońka. Wyszła za mąż za Edwarda Engela, kilka tygodni przed wybuchem wojny urodziła córeczkę Krysię. Niemcy umieścili ją z rodziną w Radogoszczy. Jesienią 1940 r. przyjechali do Warszawy. Zamieszkali na Nowolipiu, razem z jej bratem. Jej mąż został policjantem w getcie. Przez pewien czas udawało mu się chronić w ten sposób rodzinę. W 1942 r. został zwolniony. 6 sierpnia 1942 r. Niemcy ogłosili selekcję. Policjanci żydowscy kierowali ludzi do wyznaczonych mieszkań. W jednym z mieszkań na Niskiej zamieszkali w kuchni Mala, Edek i Krysia. Następnego dnia miała odbyć się selekcja. Krysia miała tylko trzy lata, a dzieci nie przechodziły selekcji. Rodzice postanowili uśpić ją tabletkami nasennymi i schować w plecaku. Następnego dnia poszli w tłumie na selekcję. Jeden z Niemców krążył pośród tłumu i walił pałką w plecaki, na szczęście ominął plecak Edka Engela, w którym była Krysia. Wieczorem tych którzy przeszli selekcję zaprowadzono do dużego baraku na Lesznie, należącego do Toebbensa, wypełnionego piętrowymi pryczami. Przez jakiś czas pracowali w szopie krawieckim. Na początku 1943 r. jej mąż zgłosił rodzinę do urzędu Gestapo, jako chętną do wyjazdu do Palestyny. W kwietniu zamieszkali w Hotelu Polskim. Jej mąż wszedł do getta 18 kwietnia, żeby odkopać swoje ukryte złote dolary. Zastało go powstanie, długo nie wracał, była pewna, że już nie żyje. Po jakimś czasie dostała wiadomość, że wyskoczył z pociągu wiozącego go do obozu, uszkodził nogę, ale znalazł schronienie na jakiejś wsi. Pojechała po niego. W lipcu zostali wywiezieni z Hotelu Polskiego do obozu w Bergen-Belsen, razem z małą córeczką. Wyzwolili ich żołnierze radzieccy 19 kwietnia 1945 r. We wrześniu 1945 r. wyjechała z mężem i córka do Palestyny.