Kierownik warsztatu rezerwuje sobie jedno z mi...

Kierownik warsztatu rezerwuje sobie jedno z mieszkań przy Kurzej, gdzie mają być zakwaterowani pracownicy. Jednak chwilowo mieszka na terenie szopu. Proponuje mieszkanie Obremskim, którzy chętnie korzystają z propozycji. Z przyjemnością instalują się w czystym, zadbanym mieszkaniu. Szybko jednak gaśnie ich radość, kiedy uświadamiają sobie, co musiało się stać z mieszkańcami. Tadeusz chodzi po mieszkaniu, zagląda do kuchni, w której jest ciemno; czuje, że ktoś w niej jest. Zapala światło i widzi rodzinę żydowską, rodziców i trzech młodych chłopców. Kobieta zaczyna szlochać; obydwoje z mężem błagają, żeby im pozwolić zostać. Mieszkali dotąd w owym mieszkaniu, ukryli się w czasie wysiedlenia; są przerażeni. Obremscy proszą, żeby zajęli pokój, bez skutku. Ostatecznie wychodzą do znajomego, pracującego w jednym z szopów, liczą, że pomoże im dostać przydział. Nie wracają na noc, nie pojawiają się więcej.