Poruszając się po getcie, należało znać niemie...

Poruszając się po getcie, należało znać niemieckie posterunki. Było ich kilka, między innymi na rogu ulicy Żelaznej i Leszno, gdzie straż pełnił wstrętny, brutalny Niemiec. Żydzi nazywali go Frankensteinem. Dla rozrywki bił przechodniów karabinem, a nawet otwierał do nich ogień.

Książka pisana między 1952 a 1954 rokiem. Dokumentuje życie w warszawskim getcie od momentu jego powstania aż po ostatnie dni.
Jak wyglądało życie w getcie? Jakie organizacje działały, jak pomagały lub powinny były pomóc mieszkańcom getta? Jak to się stało, że tak wielu przetrwało żyjąc w tak strasznej izolacji? Michel Mazor szczegółowo opisuje zniknięcia getta z powierzchni ziemi.
Książka jest studium życia politycznego i socjalnego w warszawskim getcie.