Jest jeszcze ciemno na dworze, kiedy Mark każe...

Jest jeszcze ciemno na dworze, kiedy Mark każe Janinie się zbierać. Na ulicy Celia wpada w histerię. Trzyma mocno Janinę w objęciach i spazmatycznie płacze. Janina czuje, że to wszystko jest pomyłką, że powinni zostać razem.
Janina przypomina sobie o medalionie, który ma na szyi- dawno temu dostała go od dziadka. Ma napisane "bóg" po hebrajsku. Daje go matce.
Jakaś kobieta wychodzi z domu, przytula Celię i zabiera ją do środka.
Mark i Janina idą dalej.

W wieku 9 lat Janina David prowadziła w Polsce spokojne życie ze swoją dobrze prosperującą rodziną żydowską. Rok później wszyscy zmagają się z głodem w warszawskim getcie.
W swoich wspomnieniach z dzieciństwa spędzonego podczas wojny, Janina David opisuje walkę rodziny z przeciwnościami losu. Kiedy staje się jasne, że nikt nie przeżyje, 13-letnia dziewczynka opuszcza getto, by zamieszkać z zaprzyjaźnioną rodziną - polską kobietą i urodzonym w Niemczech mężczynzą. Gdy pobyt tam staje się zbyt niebezpieczny Janina zostaje wysłana do klasztoru katolickiego, gdzie żyje w ciągłym strachu przed zostaniem wykrytym.