Janina traci kontakt z rzeczywistością, żyje j...

Janina traci kontakt z rzeczywistością, żyje jak w letargu. Obrazy z czasów wojny stają jej przed oczyma. Nie może spać w nocy, trzęsie się ze strachu. Nie ma do kogo pójść, nikt nie może jej pomóc. Jest przekonana, że wkrótce umrze. Straciła wiarę w Boga - gdyby istniał, nie pozwoliłby na taką zagładę ludzkości.

W wieku 9 lat Janina David prowadziła w Polsce spokojne życie ze swoją dobrze prosperującą rodziną żydowską. Rok później wszyscy zmagają się z głodem w warszawskim getcie.
W swoich wspomnieniach z dzieciństwa spędzonego podczas wojny, Janina David opisuje walkę rodziny z przeciwnościami losu. Kiedy staje się jasne, że nikt nie przeżyje, 13-letnia dziewczynka opuszcza getto, by zamieszkać z zaprzyjaźnioną rodziną - polską kobietą i urodzonym w Niemczech mężczynzą. Gdy pobyt tam staje się zbyt niebezpieczny Janina zostaje wysłana do klasztoru katolickiego, gdzie żyje w ciągłym strachu przed zostaniem wykrytym.