Imię: Felicja Nazwisko: Trojanowska

Urodzona w wielodzietnej rodzinie. Ojciec Majer Szlachtaub był dentystą, miał własny gabinet w swoim 5-cio pokojowym mieszkaniu w Kole. Zmarł w 1914 r. Matka, Gitla z domu Dobrzyńska wyszła za mąż w wieku 18 lat. Felicja miała ośmioro rodzeństwa (Anastazje, Zenię, Różę, Reginę, Leonie, Annę, Dosię i brata Adka). Chodziła na pensję dla żydowskich panien pani Gutmanowej. Do gimnazjum wyjechała do Łowicza, gdzie mieszkała jej najstarsza, przyrodnia siostra Anastazja Knot. Znała język polski, rosyjski, francuski i niemiecki. Po maturze wyjechała do Zakroczymia, pracowała jako nauczycielka. Później, dzięki znajomemu jej ojca, dostała pracę w Falenicy. Poznała męża Stanisława Trojanowskiego, Polaka. Wyszła za mąż, w 1931 r. urodziła córkę Anię. Wyjechali na dwa lata do Brazylii. Potem mieszkali w Warszawie na Opaczewskiej. Po wybuchu wojny nie poszła do getta, mieszkała z mężem i córka na Żoliborzu. Mąż wyrobił jej dokumenty z panieńskim nazwiskiem Szlachtańska. Dzięki mężowi nikt nie domyślał się, że jest Żydówką, Ania chodziła do szkoły. Jej siostry i szwagrowie z dziećmi, którzy byli w getcie warszawskim, zginęli. Mąż uratował kilkoro Żydów, w tym troje (?) siostrzeńców Felicji. Po powstaniu warszawskim trafili do Skierniewic.